วันนี้นั่งเปิดไฟล์เก่าๆในเครื่องดู บังเอิญไปเจอไฟล์นึงเป็นไฟล์สแกนจากหนังสือเรียนภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒ เล่ม ๒ ตามหลักสูตรประถมศึกษา พุทธศักราช ๒๕๒๑ พอเปิดอ่านดูก็พลันให้นึกถึงสมัยนั้น ถึงแม้มันจะลางๆซักหน่อย 55 เพราะมันก็กินเวลามานานพอสมควร ผู้เขียนจำได้ว่าเรียนเล่มนี้ตอนอยู่ประถมศึกษาปีที่ 2 ก็ประมาณปี 2532 ( 20 ปีผ่านมาแล้วเหรอเนี่ย ) ซึ่งตอนนี้หนังสือเรียนชุดนี้ถูกเลิกใช้มานานแล้ว ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่ปี พ.ศ. ไหน แต่ถ้าถามคนรุ่นราวคราวเดียวกันคืออายู 28 ขึ้นไปนี่น่าจะทันได้ใช้เรียนกันทุกคน
เปิดไปเจอบทที่ 29 เป็นบทนึงที่เขียนไว้ดีทีเดียว ก็เลยอยากจะนำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้อ่านกัน อาจจะจำกันได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ถ้าได้อ่านคงจะรู้สึกเหมือนกันกับความเป็นชาติไทยของเราอันมีพระเจ้าแผ่นดิน ที่ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทย ที่ดำรงอยู่ในผืนแผ่นแหลมทองแห่งนี้ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
| บ้านเมืองของเรา | มีพระเจ้าแผ่นดิน |
| ชาวไทยทั้งสิ้น | เคารพบูชา |
| เพราะบ้านเมืองไทย | อยู่ได้นานมา |
| ก็เป็นเพราะว่า | ท่านช่วยป้องกัน |
| ไทยจึงร่มเย็น | เป็นสุขทั่วกัน |
| ไม่ว่าอยู่ไหน | ร่วมรักผูกพัน |
| เมืองไทยเป็นสุข | อยุ่ทุกคืนวัน |
| เพราะมีมิ่งขวัญ | ของเราชาวไทย |
| ผูกสามัคคี | ให้มีทั่วถิ่น |
| แหลมทองแผ่นดิน | จะสุขกว่าใคร |
| ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ | เราจัดเอาไว้ |
| สูงยิ่งสิ่งใด | เป็นมิ่งขวัญเอย |
